سونیا شولتزه، وزیر محیط زیست آلمان می‌گوید ترک عادت استفاده از وسایل یک بار مصرف در کشور، مستلزم همت و برنامه است. آماری که خانم شولتزه به روزنامه‌نگاران اعلام کرد، ترسناک است: ساعتی ۳۲۰هزار لیوان پلاستیکی قهوه در آلمان دور انداخته می‌شود.
تاریخ انتشار :پنجشنبه ۲ خرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۰۰
کد مطلب : 80846
سونیا شولتزه، وزیر محیط زیست آلمان می‌گوید ترک عادت استفاده از وسایل یک بار مصرف در کشور، مستلزم همت و برنامه است. آماری که خانم شولتزه به روزنامه‌نگاران اعلام کرد، ترسناک است: ساعتی ۳۲۰هزار لیوان پلاستیکی قهوه در آلمان دور انداخته می‌شود.
نصف بیشتر این لیوان‌ها از ترکیب کاغذ و پلاستیک ساخته شده‌اند و باقی کاملا پلاستیکی هستند. اما وجه اشتراک این لیوان‌ها که تعدادشان در سال به دو میلیارد و ۸۰۰ میلیون عدد می‌رسد، غیرقابل بازیافت بودن آنهاست، یعنی همه آنها روانه سطل آشغال شده و به انبوه زباله‌ها می‌پیوندند. در واقع و آن طور که وزیر محیط زیست می‌گوید: «به جنگل، چمن‌زار، طبیعت، خاک، ساحل یا نهایتا دریا و اقیانوس وارد می‌شوند.»
تنها نکته مثبت در آمار کنونی، این است که منحنی مصرف لیوان‌های یکبار مصرف در آلمان تصاعدی نیست و تقریبا ثابت مانده‌است. مثلا پنج سال پیش، هر ساعت ۳۰۰ هزار لیوان پلاستیکی در کشور دور انداخته می‌شد.
۲۳ سال قهوه "بخر و ببر"اگر به ۲۰ سال قبل برگردیم، خواهیم دید که فرهنگ مصرف مردم آلمان چقدر تغییر کرده است. اولین قهوه‌های (Coffee to go) در سال ۱۹۹۶ باب شدند. در واقع، این قهوه‌ها در آن زمان قهوه سرپایی بودند (Coffee to stay)، نه قهوه برای نوشیدن در راه. بیشترین مصرف‌کنندگان قهوه "بخر و ببر" نیز جوانانی هستند که قهوه خود را در راه رفتن به مدرسه یا دانشگاه می‌نوشند.
سازمان محیط زیست آلمان پیشنهاد کرده که برای کاهش زباله‌های پلاستیکی، هر لیوان قهوه ۲۰ سنت و درپوش آن ۱۰ سنت قیمت داشته باشد. یعنی دکه‌های قهوه‌فروشی، قنادی‌ها، سوپرمارکت‌ها و پمپ‌بنزین‌ها پس از این لیوان قهوه را با گرویی به خریدار بدهند.
خانم بتینا رشنبرگ از سازمان فدرال محیط زیست آلمان می‌گوید لیوان‌های جایگزین دستکم ۱۰ مرتبه قابل مصرف خواهند بود و تنها با دریافت ۳۰ سنت اضافی می‌توان مانع دور انداخته شدن آنها شد.
وزیر محیط زیست آلمان می‌گوید در آینده، مالیات بیشتری از تولیدکنندگان لیوان‌های یکبار مصرف قهوه اخذ خواهد شد. این امر می‌تواند مشمول سایر تولیدات پلاستیکی و یکبار مصرف دیگر مانند قاشق، چنگال، نی‌نوش یا گوش‌پاک‌کن هم بشود. اتحادیه اروپا پیشتر و طی مصوبه‌ای، تولید این وسایل و همچنین لیوان‌های پلاستیکی قهوه را از سال ۲۰۲۱ ممنوع کرده است.
ظروف یکبار مصرف و زباله‌های شهریاما برای حزب "سبزها" این تصمیم، یک اقدام دیرهنگام است. آنتون هوفرایتر، رئیس فراکسیون این حزب در مجلس سراسری آلمان می‌گوید: «آلمان هنوز هم بزرگترین تولیدکننده زباله مربوط به بسته‌بندی کالاها در کل اروپاست. دولت باید به اتلاف انرژی و استفاده از مقوا و پلاستیک برای لیوان‌های قهوه پایان دهد.»
راه حل اخذ گرویی می‌تواند اقدام جذابی باشد زیرا لیوان‌های یک بار مصرف، در جمع‌آوری زباله‌های شهری نیز یک معضل شده‌اند. حدود ۱۵ درصد از حجم زباله‌های خیابانی و اماکن عمومی را این لیوان‌ها تشکیل می‌دهند و به عبارت دیگر، سالانه هشت میلیون سطل آشغال عمومی در آلمان تنها با این لیوان‌ها پر می‌شود.
گرویی گرفتن از کیسه‌های خرید پلاستیکی، یک نمونه موفق در کاهش مصرف بود. سه سال قبل همه فروشگاه‌های آلمان ملزم شدند که برای این کیسه‌ها از خریدار پول بگیرند. پس از این تصمیم، سرانه مصرف کیسه‌ها از ۴۵ عدد در سال ۲۰۱۶ به ۲۹ عدد در سال ۲۰۱۷ رسید.
نفت در زندگی روزمرههمه ساله نزدیک ۳۸۰ میلیون تن پلاستیک در سراسر جهان تولید می‌شود. پژوهشی در دانشگاه کالیفرنیا نشان می‌دهد که تنها ۹درصد این نایلون‌ها بازیافت می‌شوند. باقی را می‌سوزانند، انبار می‌کنند یا به طبیعت می‌افکنند. دانشگاه کالیفرنیا برآورد کرده که تا سال ۲۰۵۰ میزان تولید نایلون و الیاف مصنوعی در جهان به ۳۴میلیارد تن می‌رسد.ظروف انواع شامپو، مواد بهداشتی، آرایشی یا شوینده با صنایع پتروشیمی و نفت پیوند دارند. این را تقریبا همه می‌دانند اما باید دانست که محتوای این ظروف هم حاوی نفت هستند. مثلا در مواد پاک‌کننده قوی و لکه بر، نفت وجود دارد. چیزی که برای پوست یا ریه افراد آلرژیک، حساسیت‌زاست و حکم سم دارد.
کمیسیون اروپا می‌گوید اگر تدبیر نشود، سیل پلاستیک، محیط زیست را با خود خواهد برد. مقامات اتحادیه اروپا در صددند عرضه قاشق چنگال‌های کائوچویی یا نی پلاستیکی در بازار را ممنوع کنند. ظروف یکبار مصرف گرچه ارزان و بدون دردسر هستند اما به فوریت به زباله‌هایی تبدیل می‌شوند که قابلیت تجزیه در طبیعت را ندارند. حالا و با احساس خطر از چشم‌‌انداز محیط زیست، تولید ظروف یکبار مصرف کاغذی شتاب گرفته است.
سازمان حفاظت محیط زیست آلمان، آلمانی‌ها را سرقافله تولید زباله‌های پلاستیکی در کل اروپا می‌خواند. علت امر به وفور خانوارهای تک نفره برمی‌گردد که محصولاتی با بسته‌بندی‌های کوچک می‌خرند. نوشیدن سرپایی قهوه در لیوان‌های یکبار مصرف هم بسیار بالاست. به تازگی برای پرهیز از زباله‌های لیوانی ابتکارهایی می‌زنند. مثلا لیوان‌هایی به متقاضیان "قهوه بگیر و ببر" داده می‌شود که دو یورو گرویی دارد.
زباله‌های پلاستیکی در هند، معضلی جدی شده‌اند. در دهلی‌نو وسایل یکبار مصرف پلاستیکی از نظر قانونی ممنوع شده‌اند اما معاش حداقل یک و نیم میلیون هندی از طریق جمع آوری زباله‌های پلاستیکی تامین می‌شود. هیچ سیستمی برای معدوم کردن این زباله‌ها وجود ندارد. آنها را به سادگی می‌سوزانند؛ کاری که گازهای سمی تولید می‌کند و برای سلامتی خطر دارد.
مواد لبنی پیشتر در ظروف شیشه‌ای به دست مردم می‌رسیدند؛ چیزی که به مراتب از بسته‌بندی‌های پلاستیکی و کائوچویی و مقوایی، برای حفظ محیط زیست مفیدتر بود. اکنون مصرف کننده باید تصمیم بگیرد. خرید شیر و ماست و پنیر در چنین ظروفی به نفع طبیعت است یا بازگشت به گذشته‌ای که جای شیمی و مواد فسیلی در یخچال و خانه افراد نبود؟
موقع خرید تشک، انواع گزینه‌ها را می‌بینید: لاتکس، ابری، پنبه‌ای، سبک، فنردار، ضد حساسیت، ضد کمردرد و ... اما باید بدانید که ماده اصلی غالب تشک‌ها، مشتقات نفتی و پتروشیمی و الیاف مصنوعی است.
این تی‌شرت مردانه که جنس آن پلی‌استر و پلی‌آمید است، از زباله‌های پلاستیکی درست شده و برای تولید هر تی‌شرت، ۲۸ بطری پلاستیکی لازم است. البته راه بدیل این است که کسی نه بطری پلاستیکی بخرد نه تی‌شرت پلی‌استر. ولی پوشاک با الیاف طبیعی مثل پنبه، کتان یا ابریشم گران است و دلیل استقبال بازار از الیاف مصنوعی، ارزانی آنها.
مسواک از پلی‌آمید ساخته می‌شود، حتی رنگ و نرمی و زبری برس آن هم با کمک نفت و مواد شیمیایی است. البته مسواک‌هایی هم هستند که دسته شان از چوب خیزران ساخته شده و برس آنها موی خوک است ولی به دلیل قیمت و عرضه اندک آنها در بازار، درصد قلیلی مصرف‌کننده دارند.
خمیردندان‌هایی غیرشیمیایی هم وجود دارند که از ترکیب روغن نارگیل و پودر زغال، نعنا، نمک و میوه‌ها و سبزی‌های خوشبو ساخته شده‌اند. موقع بسته‌بندی اما این محصولات کاملا طبیعی، غلافی پلاستیکی و صنعتی می‌یابند.
در هر "سی‌دی" یا "دی‌وی‌دی" ۳۰گرم نفت نهفته است. سالانه ۴۰میلیارد سی‌دی از پلی کربنات، آلومینیوم و رنگ شیمیایی تولید و وارد زندگی افراد یا سطل‌های زباله می‌شود. سازمان حفاظت محیط زیست آلمان می‌گوید تنها پنج درصد این میزان بازیافت می‌شود. بازیافت اصولی دیسک‌ها می‌تواند در قاب عینک، صفحه مانیتور کامپیوترها یا سپر اتومبیل به کار رود./دویچه وله
جهت مشاهده مهمترین مطالب مرتبط می توانید بر روی هر یک از عناوین زیر کلیک کنید:
بررسی انواع زباله و ماهیت آنها
انواع روشهای دفع و بازیافت زباله- بخش اول
انواع روشهای دفع و بازیافت زباله- بخش دوم
ایران جزء پنج کشور اول مصرف کننده پلاستیک است
پسماند طلای کثیف
تکامل رابطه انسان و زباله در گرو چیست
۴۱۴ میلیون قطعه آلودگی پلاستیکی در جزایر استرالیا
https://zistonline.com/vdcfvcdc.w6dxjagiiw.html
zistonline.com/vdcfvcdc.w6dxjagiiw.html
تگ ها
آخرین عناوین
پربيننده ترين
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب
سایت با ذکر منبع بلامانع است.